Posted by හර්ෂ K සිල්වා
on
Sunday, August 07, 2011
කදුළ ඉකි ගසනා වෙලාවට
ඇවිත් ඉන්නට මගේ ළගින්
කෙනෙක් හෙව්වා නොනිද රෑ මං
ගෙවූ කාලය තුල ඉදන්
සිහින මංදිර සදළු තල වල
ගෙවූ කාලය ඇති ඉතින්
අවැසි වෙනසක් සොයා යන්නට
කාලයද මේ මට ඉතින්
ලොවට හැගවුන හිතට ඉනු දුක
කියා ගන්නට මට ඉතින්
අවැසි වෙනසක් සොයා යන්නට
කාලයද මේ මට ඉතින්
|
Posted by හර්ෂ K සිල්වා
on
Monday, August 01, 2011
නුහුරැ කදුළ නොවෙයි
නුහුරැ නුඹේ හිතයි
මේ වැටුන කදුළයි
මැකුවෙ මගේ දුකම
ගිරි ශිකර බිද
සෙවූ සෙනෙහස
හිරැ සරට බියවී ගියාදෝ
පුදුම එයම නොවෙයි
තුරැ ළපළු මැද
පැතුම් ඉපැදුන
හිත දුරක සිරවී ගියාදෝ
පුදුම එයම නොවෙයි
පුදුම ගිලිහුණු මගේ කදුළට
ඉන්න දුන්නු නුඹයි
|
Posted by හර්ෂ K සිල්වා
on
Monday, August 01, 2011
උපන් හිත උපන් ගෙයි මියයන්න දී
බලා ඉනු මිස හඩනු නම් බැරිවී
ලොවම කියනා කතා වල ගොළුවී
මහ දුරක් නෑ නෑවිදින් නැවතුන තැනට
යා යුතුව තිබුණා සොයා
මහ දුරක් නෑ නෑවිදින් නැවතුන තැනට
සැනසුමක් නෑ හීනෙකින් ලතැවුන හිතට
මා හැඩුවා හඩගා කියා
සැනසුමක් නෑ හීනෙකින් ලතැවුන හිතට
|
Posted by හර්ෂ K සිල්වා
on
Monday, August 01, 2011
ආයෙමත් හමුනොවන සේ
ආයෙමත් අප වෙන් වුනේ
හමුනොවී දින ගත වුනේ
තාම සෙනෙහස හිත් කොනේ
හිත් අහස් ගැබේ ඇදි සිහින දිගේ
මම උන්නෙ ඔහේ හැමදාම වගේ
කාලයේ සොදුරැ තැන් එදා වගේ
නෙත් තෙමනු දැනේ රහසකින් වගේ
මත් වුනන් වගේ අපි ඇවිද ගියේ
පෙම් හිතක අගේ සරදමක් උනේ
ජීවිතේ රැදුරැ හිත් වලින් මගේ
නෙත් තෙමනු දැනේ රහසකින් වගේ
|
Posted by හර්ෂ K සිල්වා
on
Wednesday, July 20, 2011
තරැකැට මදි ගනන් කරන්නට කාලය වැඩි හිංදා
වැලිකැට මදි ගනන් කරන්නට කාලය වැඩි හිංදා
සුසුමන් මදි සුසුම් හෙලන්නට කාලය වැඩි හිංදා
තනිකම ඇති තනිවෙන්නට ලොව මා ළග නැති හිංදා
ලොවට එපා උන කදුළට මම පෙම් කල හැටි දන්නා
ඇසට කදුළු නෑ දෙන්නට හැඩු කාලය වැඩි හිංදා
තනිකම ඈතට විසිකර මල් සුවදට පෙම් බැන්දා..........
හිතට එපා උන සෙනෙහස නුඹ මට රහසේ දුන්නා
නෙතට පුරැදු උණූ කදුලම නුඹේ කොපුල් මත රැදුනා
තනිකම ඈතට විසිකර මල් සුවදට පෙම් බැන්දා..........
|
Posted by හර්ෂ K සිල්වා
on
Tuesday, July 19, 2011
සසර පුරාවට එකට ගියා නුඹ
මතකයි අම්මේ හෙමින්සැරේ
ඒ දුර තනියම යන්නේ කොහොමද
දෙපා වාරැ නැති උනා මගේ
මළහිරැ බසිනා හැන්දෑ අදුරේ
නුඹ කොහේ නෙත් අතැර ගියේ
මගේ දෙඅත උඩ උන්නේ නුඹමද
තාමත් මටනම් හීන වගේ
තරැකැට දිලෙනා අහසේ අම්මේ
නුඹ මැවු රන් මැදුරැ කොනේ
හිතේ තනිය මග ඇරැනේ කොහොමද
තාමත් මටනම් හීන වගේ
|
Posted by හර්ෂ K සිල්වා
on
Sunday, July 17, 2011
තෙලි තුඩකින් හැඩවුන සිහිනයක තනිවුණ
මගේ දඩබ්බර හිත කෝ සෙව්ව සෙනෙහස
දුරයන සුදු වළාකුළක තනිව උන් මට
මතකය අමතකව ගිහින් උන්හිටි තැනම
හිත රිදවෙන වචන වලට පුරැදු උඩුහිත
දකින සිහින වල උන්නා නොදැන නුඹ ගැන
හිතා ගන්න බැරිඋනෙ තනිවුනාම ලොවක
හැමදෙයක්ම නැති උනෙ මට උනේ කොහොමද
මද සුළගට ගැහෙන පහන වගේ නෙත්යුග
කදුළු අතර නුඹ සොයනා අරැම දුටුවද
දරා ගන්න බෑ හැම ගියාම අතර
හැමදෙයක්ම නැති උනෙ මට උනේ කොහොමද
|
Posted by හර්ෂ K සිල්වා
on
Sunday, July 10, 2011
පිසින්න ඇස් වල කදුළැලි
ඉඩක් දෙන්න මට සියුමැලි
නගා දසත මුව හසරැලි
හිදින්න හදවත ළග දිලි
හිරැ කිරණයි අළුයම නුඹ
මසිත අවදිකර නෙත් සිඹ
මල් සුවදයි සෙනෙහස නුඹ
සසර පිනට මා ලද නුඹ
|
Posted by හර්ෂ K සිල්වා
on
Saturday, July 09, 2011
යන්තර මන්ත්රට ගුරැකම් හරියට දන්න
දෙවියන්ගෙනුත් හොද හැටි වැඩ කර ගන්න
යක් භූතයින් පලවා හැරැමට ඉන්න
යකදුරැ ගැනයි මේ ටික කවියෙන් ඔන්න
ගම්වල උන්න ඉස්සර වෙඩිවගෙ මිනිසුන්
යක්කුන් බැදන් වැඩකිඩ එළකිරි විදිහෙන්
කිව්වත් උනුන් ගැන බිය සැක හිත පුරවන්
අදනම් ඉන්නෙ මිනිසුන් රවටන හිවලුන්
අහලා නැතිද මහනුවරින් දෙවි ගැත්තෙක්
දෙවියන් ලවා මිනිසුන් හට කර අවැඩක්
මෙහෙමත් උන් ඉන්නෙ බුදු බණ ඇසෙන රටක්
ඒකයි පුදුම මටනම් මේ වෙන්නෙ මොකක්
ආගම දහම මුල් ගුරැ තනතුරේ තියන්
උන්නොත් නොවරිදී කවදා කොහේ උනත්
දෙවියන් වැදීමෙන් ඵල නැති බවක් දැනන්
කල පිං උනුන්ටත් දී සැනසුමේ ඉදින්
|
Posted by හර්ෂ K සිල්වා
on
Friday, July 08, 2011
සරණක් සොයා පන්සල වෙත පියමැන්නේ
පිහිටක් වෙලා යන්නලු කවි කියවෙන්නේ
අරැමය කිමද මොහොතක් බලලා උන්නේ
මුදලට පිරිත් ස්වර මුමුණයි වැට අයිනේ
|