චුල්ල සෙට්ඨි ජාතකය (කවියෙන්)

බරණැස් නුවර මහ නුවණැති සිටු පුතෙකු
ග්රැහතරැ ගල පලා නුවණින් දැක කියපු
මගදි දුටු මියැදි මී කුණ ගෙන විකුණූ
යම් අයෙකුට හැකිලු ධණ සම්පත් ලබණු

ධණවත් කෙනෙක් හිස් බස් පවසන්නේ නැතී
ඒ කියූ කථාවේ හරයක් ගන්න ඇතී
හිතුවොත් උපායක් මී කුණ විකුණන්න හැකී
සත දෙක තුනක් උපයා ජය ගන්න හැකී

සොයමින් මී කුණ ගන්න ඇත්තන්
දුගියා ගියාලූ මහ මග ඇවිදන්
මගදී සුරතල් බල්ලෙක් සමගින්
උන් කෙනෙකුට දුන්නලු මළ මියන්

ඉපැයූ පනම් දෙක අරගෙන යන්න ගියේ
ඊළග සැලසුමත් හිතමින්ලු ඔහේ
පැන් කලයක් හකුරැ ගෙන මග ඉන්නා වේලේ
මල්කරැවන් ඇවිත් පැන් බී හිතවත් උනේ


පැන් බොන අය මල් මිට මිට දෙන්නේ
ඒ මල් ගෙන ඔහු විකුණා ගන්නේ
එයින් ලැබූ මුදලින් තර වෙන්නේ
තවත් හකුරැ පැන් වැඩිපුර ගන්නේ

කිහිප දිනක් මෙලෙසින් සිදු වන්නේ
මල්කරැවණ් ගජ මිතුරන් වන්නේ
මල්වත්තෙන් කොටසක් හිමි වෙන්නේ
ඒ මල් කඩමින් විකුණා ගන්නේ

මහ වැස්සට මහ ගස් බිම වැටුණා
රාජ උයන හැමතැන අතු බැදුනා
උයන්පල්ලෙකුට සහයට උන්නා
ඇවිදින් අතු අස්කර ඔහු දුන්නා

ටික ටික ඉපැයු කාසි වලින්
නුවරට පිවිසෙන මගදි මුලින්
පැන් කලයක් ගෙන ඉද්දි දුරින්
ආ ගිය අයට පැන් ගත්තෙ හොදින්

නුවරට එන තණ කැපූ පිරිස් ගෙන්
තණ මිට මිට ලැබුවා දී රස පැන්
ඒ තණ මිටි විකුණා ලැබූ මුදලින්
දවසක උනාලු මහධන සිටු ණන්

චුල්ල සෙට්ඨි සිටු බැහැදැක
මෙබස් හෙලිකර අගසිට
තෑගි බෝග දී දුන් ඔවදන මට
සතුටින් වැන්දා දෙපා ළගසිට

සතුටින් ඉපිලුනු සිටුණන් දුර දැක
නුවණින් සිතු මේ කුමරැන් දැක දැක
දෙන්නට අත මා දුව මෙහෙසිය සැක
නෑ මේ ගැලපෙන කෙනාය මා දැක

මහමග උන් දුගියා ඒ කවුරැන්
ඇසු පැනට බිලිතුරැ එයි විගසින්
චුල්ලපණතකයි ඒ පෙර භවයෙන්
මම වෙමි නුවණැති ඒ සිටු මැතිදුන්


දෙසු වදාලූ බුදුහිමි සරණේ
සාදු සාදු කියමින් වැද එකසේ
ඇසූ බණ පදෙන් ගතයුතු රිසිසේ
කරැණ් සිතන්නට මොහොතක් එළඹේ

|