මට වැරදිලා අදට අවුරැද්දයි

පෙර දිනයකදි සිදු වූ පොඩි වැරද්දක්
ආයෙත් කියන්නට ඇතිවුණි කැමත්තක්
ඒ හිංදා පරණ සිතුවිලි ඇබිත්තක්
මතකෙන් ලියූවේ නගමින් සිනහවක්

පාන්දරින් බසයට නැග ගත්තේ
අවසන් අසුනෙහි මම ඉද ගත්තේ
වට පිට බලමින් යන අය පැත්තේ
එක දසුනකි මගෙ හිත අර ගත්තේ

මම උන් අසුනට අඩියක් ඈතින්
හිද උන්නේ ඈ මගෙ හිත ගනිමින්
බලා උනිමි මා යන මග අතරින්
කවුරැන්දැයි මේ මා මත්කරමින්

එකසිය තිස් අටේ යන මේ බසය තුල
මගෙ ඉරනමත් විසදේවී පැතුම් තුල
නෙත් යුග වලින් ඈ වෙත සෙනෙහසින් හල
ආදරයක කථාවක් ඇරඹිය සිතුම් වල

හිස කේ ගෙල ලගට දිග ඇති වැඩිම උනොත්
විහිදුනු සුවද යන්නැති දුරකටම උනත්
දණහිස ළගට දික් වූ ඇදුමකින් නැතත්
ඇති හොදටෝම වැසුමට අගපසග සමත්

දුටු දණ හිත යන ඕ පියකරැලූ
හිත හිත මම බසයේ කෙලවරලූ
යන්නට ඈ ළගටම මගෙ හිතලූ
වේලාවක් සුදුසු ඇවිදින් තව නැතිලූ

ටික ටික බසය මා බසිනා තැනට ගිහින්
බැස යනු කොහොම ඈ හට බැදි සෙනෙහෙ සිතින්
ළං වෙන්නට මොහොත දැන් මට එළඹි බැවින්
අසුනෙන් නැගිටියෙමි උතුරන පැතුම් වලින්

ඈ ළග උන්නු මිනිසා බැස යන්න ගිහින්
මට ඉඩකඩ ලැබුනි ඈ ළග ඉන්න ගිහින්
කොණ්ඩය අතින් සාදාගෙන පුරැදු ලෙසින්
අසුනට බර උනේ ගැහෙනා හිත හදමින්

අයියෝ මේ කවුද උන්නේ සිනහ වෙමින්
හැට හැත්තැවකුත් ඇති ඇගෙ වයස ඉතින්
දැන් මම කරන්නේ කිම්දැයි සිතන ගමන්
ඈ මට සිනාසුනි දත් නැති කටම ඇරන්

වැරදුනු බව දැනෙන්නට ඇයි මේ පරක්කු
මේ හොදටෝම ඇති මා ලැබු අඩුක්කු
බසයෙන් බැස කකා හොද හැටි පැණි මුරැක්කු
එනවිට සිතුනි බොන්නට වස අරක්කු

|