දං පිං කරනා ඇත්තෝ

බසයට ගොඩ වෙනා ගැබ්බර අම්මාට
අසුනක් දෙන්න නෑ හිත ඈ දුටුවාට
එසැනින් නැගෙන නිදිබර නෙත වැසුනාට
තෙත්වන හිතක් නැතිවද බණ ඇසු හිතට

ඇට මස් සමට ඇලලී ගිය අම්මාට
බර වැඩ බර වැඩී දැන් උහුලන ඇයට
ලේ කිරි පෙවු හිංදද රසකර නුඹට
ණය පියවන්න සලකනු ඔහොමද ඇයට

සතෙකුගෙ මසට ගිජු වූ හිවලුන් වාගේ
සොය සොය ගිලන මිනිසුනි පිහිටද කාගේ
පෝ දින සුදු වතට නැවතුණු කට කාගේ
පල වෙද දිනක රැගුමක් නිකමට වාගේ

ගම්බිම් පුරා පතුරා සුපතල නාමේ
දන්සැල් පුරා රැවුදුනමුත් නම ඈගේ
අන් දිනයකදි මග යදිනා අය වාගේ
ඈ පන්නා ගනී පිංකර ඇති වාගේ

|