Posted by හර්ෂ K සිල්වා
on
Thursday, October 28, 2010
අද සද පෑයුවාට මතකද දවසක් තිබුණා
කදුළු පිරැනු දෙනෙත් වලින් රෑ කළුවර ගෙව්වා
හිතා ගන්න බෑ ඔය හිත මගේම උන හිංදා
ඝණදුරැ රෑ හදිස්සියෙම සද කිරණක් වැටුනා
දිනා ගන්න හිත මැදියම පුරාවටම කළ දේවල්
මතක් වෙද්දි හිතට නිවන නෑ
අහංකාර නුඹ යන කොට දෑසට කදුළක් තනිකර
හැඩුවා නුඹ හැරී බැලුවෙ නෑ
හදා ගන්න බැරි තරමට බිදුනා හිත හැමදාමත්
නුඹ මගෙ හිත ගැන සිතුවේ නෑ
දවසක් යන මග නුඹ හිද දුන්න හසුන අත දිගුකර
ලැබුනා මට මගේ සිතුම් පෑ
|
Post a Comment