Posted by හර්ෂ K සිල්වා
on
Sunday, August 07, 2011
කදුළ ඉකි ගසනා වෙලාවට
ඇවිත් ඉන්නට මගේ ළගින්
කෙනෙක් හෙව්වා නොනිද රෑ මං
ගෙවූ කාලය තුල ඉදන්
සිහින මංදිර සදළු තල වල
ගෙවූ කාලය ඇති ඉතින්
අවැසි වෙනසක් සොයා යන්නට
කාලයද මේ මට ඉතින්
ලොවට හැගවුන හිතට ඉනු දුක
කියා ගන්නට මට ඉතින්
අවැසි වෙනසක් සොයා යන්නට
කාලයද මේ මට ඉතින්
|
Posted by හර්ෂ K සිල්වා
on
Monday, August 01, 2011
නුහුරැ කදුළ නොවෙයි
නුහුරැ නුඹේ හිතයි
මේ වැටුන කදුළයි
මැකුවෙ මගේ දුකම
ගිරි ශිකර බිද
සෙවූ සෙනෙහස
හිරැ සරට බියවී ගියාදෝ
පුදුම එයම නොවෙයි
තුරැ ළපළු මැද
පැතුම් ඉපැදුන
හිත දුරක සිරවී ගියාදෝ
පුදුම එයම නොවෙයි
පුදුම ගිලිහුණු මගේ කදුළට
ඉන්න දුන්නු නුඹයි
|
Posted by හර්ෂ K සිල්වා
on
Monday, August 01, 2011
උපන් හිත උපන් ගෙයි මියයන්න දී
බලා ඉනු මිස හඩනු නම් බැරිවී
ලොවම කියනා කතා වල ගොළුවී
මහ දුරක් නෑ නෑවිදින් නැවතුන තැනට
යා යුතුව තිබුණා සොයා
මහ දුරක් නෑ නෑවිදින් නැවතුන තැනට
සැනසුමක් නෑ හීනෙකින් ලතැවුන හිතට
මා හැඩුවා හඩගා කියා
සැනසුමක් නෑ හීනෙකින් ලතැවුන හිතට
|
Posted by හර්ෂ K සිල්වා
on
Monday, August 01, 2011
ආයෙමත් හමුනොවන සේ
ආයෙමත් අප වෙන් වුනේ
හමුනොවී දින ගත වුනේ
තාම සෙනෙහස හිත් කොනේ
හිත් අහස් ගැබේ ඇදි සිහින දිගේ
මම උන්නෙ ඔහේ හැමදාම වගේ
කාලයේ සොදුරැ තැන් එදා වගේ
නෙත් තෙමනු දැනේ රහසකින් වගේ
මත් වුනන් වගේ අපි ඇවිද ගියේ
පෙම් හිතක අගේ සරදමක් උනේ
ජීවිතේ රැදුරැ හිත් වලින් මගේ
නෙත් තෙමනු දැනේ රහසකින් වගේ
|
